Łaskami słynący Obraz Pana Jezusa Cierpiącego w Regionalnym Sanktuarium Męki Pańskiej według opinii rzeczoznawców pochodzący z XVII w., namalowany został farbami olejnymi na płótnie o wymiarach 89 x 106 cm. Wykonane przez nieznanego autora dzieło posiada wysoką wartość artystyczną. Z ciemnego tła obrazu wyłania się postać umęczonego Chrystusa. Na pierwszym planie, w pełnym świetle ukazane jest oblicze i obnażony prawy Bok z szeroko otwartą Raną. W głębi obrazu, z lewego ramienia spada szkarłatna szata osłaniająca Chrystusa w pół postaci. Twarz Chrystusa ukazuje ogrom cierpienia. „Wzgardzony był i odtrącony przez ludzi. Mąż boleści oswojony z cierpieniem (Iz 53,3)”. Przekrwione oczy, w niezmiernym wysiłku ściągnięte brwi, zapadłe policzki i w bolesnym skurczu rozchylone usta wyrażają niewypowiedzianą mękę. Lecz „spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem (Iz 53,10)”. Obie dłonie ujmują rozległą Ranę Boku. U dołu obrazu na tle szkarłatnej szaty widnieje napis, który wyraża pełną boleści skargę Chrystusa: ZOBACZ GRZESZNY COM CIERPIAŁ ZATWE GRZECHÓW ZŁOŚCI Z PRZYCZYN ICH OTUŻ BOK MOY OTWARTEY MIŁOŚCI.
Przebite na wskroś Serce Zbawiciela już po Jego Skonaniu oraz wypływająca zeń Krew i Woda są znakiem nieskończonej Miłości Bożej przekraczającej granicę śmierci i otwierającej nam zbawienny Zdrój Odkupienia.